Impregnacja i paroprzepuszczalność

Paroprzepuszczalność materiałów jest bardzo często podnoszoną cechą przez producentów różnych materiałów budowlanych i izolacyjnych. Jedni twierdzą, że jest istotnym warunkiem zachowania dobrego klimatu w budynkach, drudzy, że tak niewielka ilość wilgoci jest transportowana przez przegrody budowlane w postaci pary wodnej, że nie jest istotna.

Aby ocenić, kto w tych sporach ma rację należy wyjaśnić, czym jest paro przepuszczalność materiałów lub inaczej ich opór dyfuzyjny.

Zależnie od temperatury i wilgotności powietrza, po obu stronach przegrody budowlanej panują z reguły różne ciśnienia pary wodnej. Na skutek tej różnicy ciśnień para wodna jest zmuszona do „przemieszczania się” przez przegrodę – od strony wyższego ciśnienia (strona ciepła) ku niższemu ciśnieniu (strona zimna). Takie „przemieszczanie się” pary wodnej nazywane jest właśnie dyfuzją. Materiały budowlane i izolacyjne wykazują bardzo różną paro przepuszczalność, czyli inaczej opór dyfuzyjny. Im większa jest paroprzepuszczalność materiału budowlanego tym mniejsze jest ryzyko wystąpienia zawilgocenia w przegrodzie budowlanej a co za tym idzie, bardzo częstego powstawania zagrzybień. Szczególnie narażone na tego typu zawilgocenia są budynki ocieplone styropianem, który blokuje odparowywanie wilgoci z wnętrza pomieszczeń. Dlatego też w takich budynkach bardzo istotne jest wykonanie dobrej wentylacji odprowadzającej parę wodną z pomieszczeń.

W przypadku impregnatów ochronnych, zachowanie naturalnej właściwości materiału, jakim jest paro przepuszczalność ma znaczenie dla trwałości impregnowanych powierzchni.

Szczególnie w przypadku materiałów takich jak tynki, kamienie naturalne, ceramika czy beton, zamkniecie porów przez impregnat może powodować poważne w skutkach zniszczenia. Dzieje się tak na skutek uszczelnienia porów materiału i stworzenia w obszarze spenetrowanym przez taki impregnat dużego oporu dyfuzyjnego. Przemieszczająca się w porach para próbując wyrównać ciśnienie po obu stronach przegrody wywiera naciska na warstwę stawiającą większy opór, co w konsekwencji może prowadzić do zniszczenia materiału na skutek odrywania zaimpregnowanej warstwy podłoża.

W przypadku impregnatów paro przepuszczalnych takie zjawisko zostaje wyeliminowane, para wodna swobodnie przemieszcza się przez pory nie wywierając żadnego wpływu na materiał, przez co ryzyko uszkodzeń na skutek niewłaściwej impregnacji zostaje wyeliminowane.

Skalę i powagę tego zjawiska doskonale znają konserwatorzy zabytków, dla których właśnie ta cecha odgrywa decydujące znaczenie, przy wyborze materiałów, farb i impregnatów stosowanych do renowacji i ochrony cennych obiektów zabytkowych. Dlatego też przed wyborem impregnatu należy sprawdzić czy nie wpłynie on niekorzystnie na materiał budowlany.